هوش هیجانی چیست؟

این روزها در فضای مجازی متنی رد و بدل می شود بدین مضمون:

محله ما یک رفتگر دارد، صبح که با ماشین از درب خانه خارج می شوم سلامی گرم میکند و من هم از ماشین پیاده می شوم و دستی محترمانه به او میدهم، حال و احوال را میپرسد و مشغول کارش میشود.

همسایه طبقه زیرین ما نیز دکتر جراح است، گاهی اوقات که درون آسانسور میبینمش سلامی میکنم و او فقط سرش را تکان میدهد و درب آسانسور باز نشده برای بیرون رفتن خیز می کند.

به شخصه اگر روزی برای زنده ماندن نیازمند این دکتر شوم، جارو زدن سنگ قبرم به دست آن رفتگر، بشدت لذت بخش تر از طبابت آن دکتر برای ادامه حیاتم است.

تحصیلات مطلقا هیچ ربطی به شعور افراد ندارد.

از قضاوت تند و غیر واقع بینانه آخر داستان که بگذریم داستان خواه واقعی باشد یا غیر واقعی بیان کننده تفاوتی است که بین هوش هیجانی و هوش ذهنی یا بهره هوشی وجود دارد.

همه ما درباره بهره هوشی (IQ) شنیده ایم. بهره هوشی افراد از طریق یک سری تستهای استانداردشده اندازه گیری می شود. افرادی که بهره هوشی بالاتری دارند از توانایی شناختی بیشتری برخوردار هستند یعنی قدرت درک و یادگیری بهتری از افراد با بهره هوشی کمتر برخوردارند. آنها می توانند با صرف وقت و انرژی کمتری مطلب درسی را یاد بگیرند.

به صورت منطقی می توانیم نتیجه بگیریم که افراد با بهره هوشی بالاتر افرادی موفق تر در کار و زندگی هستند. اما شواهد و قرائن نشان می دهد که اینگونه نیست و موفقیت در کار و زندگی به چیزی بیشتر از بهره هوشی بالا نیاز دارد.

هوش هیجانی مفهومی جدید است که در دهه ۹۰ قرن بیستم توسط دانیل گلمن توسعه پیدا کرد.

 

هوش هیجانی عبارت است از میزان توانایی یک فرد در تشخیص و مدیریت احساسات خود و احساسات افراد دیگر چه در تعاملات انفرادی و چه در گروه.

فواید هوش هیجانی بالاتر

افرادی که هوش هیجانی بالاتری دارند توانمندی بیشتر در ایجاد و حفظ روابط بین فردی دارند. این افراد وقتی در گروهی قرار می گیرند خود راربهتر با شرائط گروه تطبیق می دهند.

این افراد شرایط روحی و روانی خود را بهتر درک می کنند و بهتر می توانند از عهده کنترل استرس خود برآیند و کمتر دچار افسردگی می شوند.

هیچگونه همبستگی بین بهره هوشی و هوش هیجانی وجود ندارد. به عبارت دیگر شایستگی های تحصیلی و علم آموزی ارتباطی با توانایی درک احساسات دیگران و توانایی برقراری ارتباط با آنها ندارد.

حالا اگر داستان ابتدای این مطلب را بار دیگر مرور کنید متوجه می شوید که تفاوت رفتگر و جراح ربطی به انسانیت و شعور ندارد. تفاوت دو نفر است که یکی بهره هوشی بالا دارد اما از هوش هیجانی کمی برخوردار است و دیگری با آنکه احتمالا فاقد تحصیلات رسمی است داری هوش هیجانی بیشتری است.

البته طرح بحث بخاطر این نبود که بخواهیم درباره داستان بالا اظهار نظر کنیم. بلکه هوش هیجانی تاثیزی عمیق در موفقیت مدیریت و فروش دارد که در ادامه این مبحث درباره آن صحبت خواهیم کرد.

 

محمدرضا حق پرست